ขงจื้อเดินทางจากแคว้นเหวย…กลับสู่แคว้นหลู่
ระหว่างทาง…หยุดที่ริมฝั่งแม่น้ำใหญ่สายหนึ่ง…น้ำลึกกว่า 30 เยิ่น
คลื่นโถมตลบกว่า 90 ลี้ แม้ปูปลายังอยู่ไม่ได้…
ขงจื้อเห็นชายคนหนึ่งคิดข้ามน้ำ..ก็รีบให้ลูกศิษย์ไปยับยั้ง ห้ามปรามว่า..
\”น้ำลึกและเชี่ยวเช่นนี้ แม้แต่ปลา ปู กุ้ง หอย ยังไม่กล้าว่ายน้ำเลย
ท่านข้ามน้ำเช่นนี้ ออกจะอันตรายเกินไป\”
ชายคนนั้นไม่ฟัง กลับข้ามน้ำไปอย่างง่ายดาย
ต่อมา..ขงจื้อถามเขาว่า….\” ท่านข้ามน้ำอย่างไร ? ใช้ความสามารถพิเศษหรือเปล่า ? \”
ชายคนนั้นตอบว่า…
\” ไม่เลย ข้าเพียงมั่นใจว่า ข้าข้ามแม่น้ำได้ และ พยายามข้ามให้สำเร็จเท่านั้น
ขงจื้อหันหลังไปพูดกับลูกศิษย์ว่า…\” พวกเจ้าได้ยินหรือไม่ ?….
ความมั่นใจของตัวเอง ก็คือ ความเชื่อมั่นอย่างหนึ่ง
ความพยายาม ก็คือ ความซื่อตรงอย่างหนึ่ง
เมื่อยึดกุมสองสิ่งนี้ได้ แม้สายน้ำที่น่ากลัวเช่นนี้ ก็ข้ามไปได้ดังใจ
แล้วยังต้องกลัวอุปสรรคอะไรในชีวิตอีกเล่า…?
……………………………………………………………………………
นักวิ่งมาราธอนรุ่นก่อนๆ..มักพูดว่า…มาราธอนอยู่ที่ใจ…ฯลฯ….
ท่านยังสงสัยอะไรอีก….ลองมาคุยกันนะครับ